Skilnad mellom versjonar av «Attbjugeljod»
Hopp til navigering
Hopp til søk
Inkje endringssamandrag |
sInkje endringssamandrag |
||
| (Éin mellomversjon av den same brukaren er ikkje vist) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
Eit '''attbjugeljod''' eller attbjugt ljod (ein ''retrofleks'') er eit [[medljod]] som vert laga med attbjug tunge ein stad millom tannryggen og hardgomen. På [[høgnorsk|norsk]] hev me slike ljod helst i [[austnorsk]]: [[attbjuge-naseljod]]et [ɳ], det klanglause [[attbjuge-stengeljod]]et [ʈ], det [[klang]]føre attbjuge-stengeljodet [ɖ], det [[sidelagt attbjuge-næmeljod|sidelagde attbjuge-næmeljod]]et [ɭ] og [[attbjuge-slagljod]]et [ɽ]. | Eit '''attbjugeljod''' eller attbjugt ljod (ein ''retrofleks'') er eit [[medljod]] som vert laga med attbjug tunge ein stad millom tannryggen og hardgomen. På [[høgnorsk|norsk]] hev me slike ljod helst i [[austnorsk]]: [[attbjuge-naseljod]]et {{IPA|[ɳ]}}, det klanglause [[attbjuge-stengeljod]]et {{IPA|[ʈ]}}, det [[klang]]føre attbjuge-stengeljodet {{IPA|[ɖ]}}, det [[sidelagt attbjuge-næmeljod|sidelagde attbjuge-næmeljod]]et {{IPA|[ɭ]}} og [[attbjuge-slagljod]]et {{IPA|[ɽ]}}. | ||
I lag med desse reknar ein ofte det nærliggjande klanglause [[tannryggsbak-kvisleljod]]et [ʃ], der tunga ligg attum tannryggen og tungeryggen kvelver seg mot hardgomen. | I lag med desse reknar ein ofte det nærliggjande klanglause [[tannryggsbak-kvisleljod]]et {{IPA|[ʃ]}}, der tunga ligg attum tannryggen og tungeryggen kvelver seg mot hardgomen. | ||
===Sjå au=== | ===Sjå au=== | ||
* [[Ljodlæra]] | * [[Ljodlæra]] | ||
[[Kategori:Talemål]][[Kategori:Austnorske målføre]] | |||
Siste versjonen frå 17. mars 2022 kl. 22:35
Eit attbjugeljod eller attbjugt ljod (ein retrofleks) er eit medljod som vert laga med attbjug tunge ein stad millom tannryggen og hardgomen. På norsk hev me slike ljod helst i austnorsk: attbjuge-naseljodet [ɳ], det klanglause attbjuge-stengeljodet [ʈ], det klangføre attbjuge-stengeljodet [ɖ], det sidelagde attbjuge-næmeljodet [ɭ] og attbjuge-slagljodet [ɽ].
I lag med desse reknar ein ofte det nærliggjande klanglause tannryggsbak-kvisleljodet [ʃ], der tunga ligg attum tannryggen og tungeryggen kvelver seg mot hardgomen.