Skilnad mellom versjonar av «Nordmannen»

Frå Mållekken
Hopp til navigering Hopp til søk
sInkje endringssamandrag
sInkje endringssamandrag
Line 2: Line 2:




&nbsp;1. Millom Bakkar og Berg ut med Havet<br />
Millom Bakkar og Berg ut med Havet<br />
heve Nordmannen fenget sin Heim,<br />
heve Nordmannen fenget sin Heim,<br />
der han sjølv heve Tufterna gravet<br />
der han sjølv heve Tufterna gravet<br />
og sett sjølv sine Hus uppaa deim.
og sett sjølv sine Hus uppaa deim.


&nbsp;2. Han saag ut paa dei steinutte Strender;<br />
Han saag ut paa dei steinutte Strender;<br />
det var ingen, som der hadde bygt.<br />
det var ingen, som der hadde bygt.<br />
«Lat oss rydja og byggja oss Grender,<br />
«Lat oss rydja og byggja oss Grender,<br />
og so eiga me Rudningen trygt.»
og so eiga me Rudningen trygt.»


&nbsp;3. Han saag ut paa det baarutte Havet;<br />
Han saag ut paa det baarutte Havet;<br />
der var ruskutt aa leggja ut paa;<br />
der var ruskutt aa leggja ut paa;<br />
men der leikade Fisk ned i Kavet,<br />
men der leikade Fisk ned i Kavet,<br />
Line 18: Line 18:




&nbsp;4. Fram paa Vetteren stundom han tenkte:<br />
Fram paa Vetteren stundom han tenkte:<br />
Giv eg var i eit varmare Land!<br />
Giv eg var i eit varmare Land!<br />
Men naar Vaarsol i Bakkarne blenkte,<br />
Men naar Vaarsol i Bakkarne blenkte,<br />
fekk han Hug til si heimlege Strand.
fekk han Hug til si heimlege Strand.


&nbsp;5. Og naar Liderna grønka som Hagar,<br />
Og naar Liderna grønka som Hagar,<br />
naar det laver av Blomar paa Straa,<br />
naar det laver av Blomar paa Straa,<br />
og naar Næter er ljosa som Dagar,<br />
og naar Næter er ljosa som Dagar,<br />
kann han ingenstad vænare sjaa.
kann han ingenstad vænare sjaa.

Versjonen frå 6. juni 2017 kl. 23:56

Nordmannen av Ivar Aasen


Millom Bakkar og Berg ut med Havet
heve Nordmannen fenget sin Heim,
der han sjølv heve Tufterna gravet
og sett sjølv sine Hus uppaa deim.

Han saag ut paa dei steinutte Strender;
det var ingen, som der hadde bygt.
«Lat oss rydja og byggja oss Grender,
og so eiga me Rudningen trygt.»

Han saag ut paa det baarutte Havet;
der var ruskutt aa leggja ut paa;
men der leikade Fisk ned i Kavet,
og den Leiken den vilde han sjaa.


Fram paa Vetteren stundom han tenkte:
Giv eg var i eit varmare Land!
Men naar Vaarsol i Bakkarne blenkte,
fekk han Hug til si heimlege Strand.

Og naar Liderna grønka som Hagar,
naar det laver av Blomar paa Straa,
og naar Næter er ljosa som Dagar,
kann han ingenstad vænare sjaa.