Skilnad mellom versjonar av «Ōn-stomn»

Frå Mållekken
Hopp til navigering Hopp til søk
sInkje endringssamandrag
sInkje endringssamandrag
Line 5: Line 5:
Døme: ''vika – vika – vik'''or''' – vik'''one'''''.
Døme: ''vika – vika – vik'''or''' – vik'''one'''''.


Sume av desse hokynsordi høyrde upphavleg til [[īn-stomn]]ar. Døme: gn. ''gleði – gleðin''. Sume leivningar finst att av dette (Aasen, [[Norsk Grammatik|Gram]]. § 169 Anm.).
Sume av desse hokynsordi høyrde upphavleg til [[īn-stomn]]ar. Døme: gn. ''gleði – gleðin''. Sume leivningar av dette finst att (Aasen, [[Norsk Grammatik|Gram]]. § 169 Anm.).


== Målsoga ==
== Målsoga ==

Versjonen frå 23. juli 2007 kl. 15:35

ōn-stomnar er namnet på linne hokynsord med endingi -or i mangtal,

Nemningi kjem seg av at desse ordi ende på -ōn i frumnorrønt.

Døme: vika – vika – vikor – vikone.

Sume av desse hokynsordi høyrde upphavleg til īn-stomnar. Døme: gn. gleði – gleðin. Sume leivningar av dette finst att (Aasen, Gram. § 169 Anm.).

Målsoga

fn. */viko:n/ > gno. /vika/ > nn. vìka

I frumnorrønt skipar ein ōn-stomnar i reine ōn-, ijōn-, jōn- og wōn-stomnar. I norrønt kallar ein alle desse ur-klassa etter endingi -ur i akkusativ mangtal. ōn- og ijōn-stomnar fekk i norrønt same bøygjing, medan jōn- og wōn-stomnar fekk j- og v-innskot.